Czy aby na pewno dobrze płyniemy? - One Piece: Historia innego początku, rozdział 7
Statek Marynarki przecinał szybko wody East Blue. Planowane dopłynięcie do Loguetown miało być już następnego dnia! Jednak nie dane im było tak szybko dolecieć.
- Panie kapitanie Smoker! - złe wieści przyniósł jeden z marynarzy, pracujący jako nawigator - Obawiam się, że zmieniliśmy kurs.
- Domyślałem się, że to nie wszystko, co Luffy zmajstrował... To nic, dotarliśmy do wyspy, prawda?
- Tak, kapitanie.
- Obeznamy się w okolicy i zdobędziemy jakieś mapy. A póki co, trzeba wszystkich obeznać z tym, że Luffy'ego nie można zostawić nawet na chwilę.
- Tak jest, kapitanie.
- Marynarze przypłyneli! - krzyczał mały chłopak do swoich trzech przyjaciół.
- O nie, jak dowiedzą się o naszej pirackiej załodze...
- Nie ma stracha! - powiedział najwyższy z nich, długonosy chłopak - O niczym się nie dowiedzą, zadbam o to, haha!
- Jesteś tego pewien? - spytał niepewnie jeden z nich.
- A czy ja kiedyś was zawiodłem? Piraci Usoppa!
- Piraci Usoppa! Tak!
- Kurohador.
- Tak, pani Kayo?
- Statek Marynarki zacumował w porcie.
- M-Marynarki? - przestraszył się Kuro. Przełknął ślinę.
- Tak. - zdziwiła się reakcją lokaja - Czy coś nie tak?
- Nie, nie, nie... Nic się nie stało.
- To dobrze. Idź i spytaj o cel wizyty.
- Dobrze, panno Kayo, zaraz kogoś wyślę...
- A nie mógłbyś sam pójść?
- Wybacz, mam dużo obowiązków.
Z przycumowanego statku wszyscy szybko się rozdzielili. Smoker zadbał, by Zoro, Nami i Coby, a także jeden z marynarzy, by pilnowali oni Luffy'ego. Naprawdę była to duża grupka. Chłopak nadal był nieźle poobijany, w wielu miejscach ciągle miał bandaże. Nami za to była już w pełni zdrowa. Teraz, już prawie wszyscy poza Zoro ubrani byli w strój marynarza. Luffy jako zawieszony, ubrał się w swoją tradycyjną czerwoną koszulę, niebieskie spodnie i klapki.
- Hej nie musicie już mnie tak pilnować. - mówił Luffy.
- Ale ty chyba nie zrozumiałeś, czym Smoker nam groził! - powiedział Zoro - Jeżeli zrobisz coś głupiego, z miłą chęcią nas wszystkich wyrzuci na środku morza.
- E tam, nie zrobiłby tego. Dymek jest bardzo fajnym gościem.
Rozmawiali tak jeszcze, gdy nagle wyszedł im na przeciw pewien miło wyglądający mężczyzna.
- Witam, nazywam się Merry. - przedstawił się przyjaźnie i dodał - Przysyła mnie panna Kaya, jest zainteresowana, czemu się tutaj zatrzymaliście?
- Można tak to ująć, że zgubiliśmy się i chcemy spytać o drogę. - wytłumaczył Coby.
- Jak miło słyszeć, że nic poważnego się nie stało. - jedyne napięcie, jakie dręczyło Merry'ego, zniknęło - W takim razie, natychmiast przekaże to pannie Kayi. Dziękuje za pomoc.
- Merry. - zwróciła się do niego Nami - Czy jest tutaj jakiś sklep z ubraniami?
- Oczywiście, zaprowadzę panią. A właśnie... Nie było was tutaj pięciu?
Kto z nich mógł zniknąć, jak nie Luffy? W tej samej chwili, gdy wszyscy uświadomili to sobie, w pobliskim lesie nastąpiła eksplozja.
Kilka chwil wcześniej, pewien chłopak łaził ukryty między drzewami. Obserwował przyjezdnych marynarzy. Byli dosyć podejrzani... Nagle, Luffy odwrócił się w jego stronę i zauważył go. Długonosy próbował schować się, udawać, że to tylko jakiś zwierzak, jednak gumiak szedł ciągle w jego stronę.
- Jest tu ktoś? - spytał Luffy.
- Nikogo nie ma. - odpowiedział, myśląc że chłopak mu uwierzy.
- Haha, kim jesteś?
Zrezygnowany, postanowił się przedstawić.
- Na pewno już dobrze znasz moje imię. Jestem słynnym pogromcą piratów i marynarzy, niepokonanym łowcą i wspaniałym wojownikiem. Jestem kapitanem tysięcy ludzi. Wielu próbowało mnie pokonać, wszyscy nie żyją. Jam jest kapitan USOPP!
- Suuper. - Luffy uwierzył chłopakowi - Musisz być bardzo silny.
- A jakże! Na twoim miejscu, nawet nie próbowałbym się ze mną mierzyć.
- Ale ja bym chciał... Czekaj, Usopp? To brzmi prawie jak Yasopp.
- Skąd znasz imię mojego ojca? - zdziwił się.
- Yasopp należy do Piratów Buggy'ego. Znam ich, pojawili się kiedyś na mojej rodzinnej wyspie.
- Znasz Buggy'ego, tego Buggy'ego i jego załogę!? - przestraszył się Usopp - Wiedziałem, że z wami jest coś nie tak, oni nie pasują na marynarzy! Opuśćcie tą wyspę!
- Huh? - Luffy nie rozumiał słów Usoppa. Ten wyciągnął swoją procę i wymierzył nią w stronę chłopaka.
- Nie będę się powtarzał, pokonywałem większych i silniejszych od ciebie! Macie zostawić tych mieszkańców w spokoju, albo będziecie mieli problemy ze mną!
- Używasz takiej zabawki, haha!
- Ta proca jest lepsza, niż drogie pistolety. Sam tego chciałeś! HISSATSU KAYAKU BOSHI! - kulka wycelowana w Luffy'ego, wybuchła, dotknąwszy celu. Jednak, chłopaka już tam nie było. Dlatego, jedno z drzew zaczęło się palić. Ludzie którzy mieli pilnować Luffy'ego, natychmiast pobiegli w tę stronę. Przerazili się widząc płonące drzewo. Gumiakowi jednak nic się nie stało. Odskoczył przed kulą prochu i dzięki Geppo podskoczył w stronę Usoppa. Ten cudem zrobił unik, nim zostałby zmiażdżony przez głowę Luffy'ego.
- Co ty robisz!? Chciałeś mnie zabić?? - wrzasnął przerażony Usopp. Tak samo reszta nie mogła uwierzyć w to, co przed chwilą zrobił chłopak.
- No co? Przecież mówiłeś, że ciężko mi by było ciebie pokonać, więc idę na całość.
- On i silny? - zdenerwowała się Nami - Jest zbyt wątły, by mógł ci coś zrobić! Luffy, oszalałeś!?
- Co? Kłamałeś!?
- Panie... Luffy. - zaczął Merry - Usopp znany jest z... łagodnie to nazywając naginania prawdy.
- Czyli to zwykły oszust i kłamca. - stwierdził Zoro.
- Zostawcie mnie! I ty, Merry? Zmówiliście się, żeby mnie zniszczyć? Trzeba ostrzec innych!
Już chciał biec w stronę miasta, gdy nagle zatrzymał go Merry. Złapał go za ramię i powiedział: - Panie Usopp, dramatyzuje pan. Nie spiskujemy przeciw nikomu.
Mówił to bardzo łagodnie i wiarygodnie, dlatego chłopak się uspokoił.